Was vorig jaar een bezoek aan de Ronde van Vlaanderen de opmaat voor het eerste deel van mijn Ronde van België. Dit jaar maakte ik een uitstapje net over de grens. Afgelopen zaterdag fietste ik de laatste dertig kilometer van Parijs-Roubaix, om daarna de rensters te zien passeren op hun tocht door de Hel van het Noorden. Ik vond een mooi plekje aan de Carrefour de l’Arbre, één van de zwaarste stroken. Daar raakte ik in gesprek met een vrijwilliger van Les Amis de Paris-Roubaix en leerde alles over soorten kasseien, de restauratie van beschadigde stroken en het behoud van dit cultureel erfgoed.
–
Daags erna reden de mannen hun Helleklassieker. De finale zag ik op een groot scherm in het stade vélodrome van Roubaix, de laatste zeshonderd meter speelden zich pal voor mijn ogen af. Net als vorig jaar in Oudenaarde kwam Mathieu van der Poel als eerste over de streep.
Morgen stap ik zelf weer op de fiets. In april, mei en juni wil ik de laatste 1500 kilometer van mijn Ronde van België rijden, verdeeld over drie blokken. Meteen in de eerste week wachten de kasseistroken van Parijs-Roubaix. Ik kan niet wachten…
