Etappe 4

Hélène Dutrieu

Hélène Dutrieu, geboren in Doornik, was een van de vrouwelijke pioniers in de wielersport. Nauwelijks achttien jaar jong won zij in 1895 haar eerste wedstrijd op de velodroom van Oostende, een tandemkoers samen met haar broer. In september van datzelfde jaar verbrak ze op de piste van Roubaix het nog prille werelduurrecord voor vrouwen – met menselijke gangmaking. Later had ze een theater-act met stunts op fietsen en motoren en in 1910 behaalde ze als eerste vrouw ter wereld haar vliegbrevet.

Foto: Collectie KOERS. Museum van de Wielersport (Roeselare)

Kort voor zijn huwelijk liet schrijver Stijn Streuvels een villa bouwen aan de rand van het dorp Ingooigem, met uitzicht op de Tiegemberg. Tot twee keer toe besteedde hij het geld van literaire prijzen in de uitbreiding ervan. Na zijn dood, in 1969, werd Het Lijsternest een museum. De bibliotheek van de schrijver, zijn kunstverzameling en de werkkamer met het beroemde panoramavenster: het ziet er allemaal uit alsof de heer des huizes even een ommetje maakt.

Ommetjes maken vanuit Het Lijsternest deed Stijn Streuvels tot op zeer hoge leeftijd. Bij zijn vroegere huis start een bewegwijzerde wandelroute van 7 kilometer naar het Sint-Arnolduspark op de Tiegemberg en terug door de velden… door het uitzicht dat hij had vanuit zijn raam.

Lessines eert zijn beroemdste boreling René Magritte met een standbeeld, muurschilderingen en andere eerbetonen. Aan de Rue René Magritte, niet ver van zijn geboortehuis, zijn twee gevels versierd met bekende motieven uit zijn werk. Op een zonnige dag lijkt het of je door de huizen heen naar de blauwe lucht en de wolken kijkt. Aan de boom groeien de groene appeltjes die hij vaak schilderde: alle details zijn in orde.

Het kerkje van Sint-Anna-Pede is te zien in de achtergrond van het schilderij De parabel van de blinden van Bruegel. De oude Vlaamse meester schilderde vaker in de omgeving van het dorp, met reproducties van zijn werken is een ‘openluchtmuseum’ gemaakt. Een wandeling van 7 kilometer en een fietsroute van 39 kilometer voeren langs respectievelijk 11 en 19 inspirerende plekken.

In vrijwel elke andere stad zou Museum Mayer van den Bergh de grote trekpleister zijn, in Antwerpen neemt het een bescheiden plaats in op het lijstje met belangrijke musea. Het huis is van nok tot kelder gevuld met de verzameling van de jong overleden kunstkenner Fritz Mayer van den Bergh. Meubelen, munten, gebruiksvoorwerpen, maar vooral heel veel kunstvoorwerpen. Topstuk is de raadselachtige Dulle Griet van Bruegel.

Waar te beginnen bij een bezoek aan Mechelen? Misschien wel op de Sint-Romboutstoren. Vanaf het uitzichtplatform op de top, op 97,28 meter hoogte, kun je rustig de anderen bezienswaardigheden overzien en je keuze maken. Neem de tijd voor deze monumentale stad, want ze herbergt veel bijzondere plekjes.

Als ik één plek zou moeten noemen waar ik het idee had het verleden bijna vast te kunnen pakken, dan was het in de restanten van de keukens van het Coudenbergpaleis in Brussel. Een deel van de vloer van de bovengelegen Aula Magna is naar beneden gestort, de plavuizen waarover alle hoofdrolspelers uit de 16e-eeuwse Nederlanden ooit voorbijschreden kietelen er de verbeelding, schimmen van Karel V, Filips II en Willem van Oranje zweven er voorbij.

De bloemenpracht in het Hallerbos is tegenwoordig bijna net zo populair als die van de Bollenstreek in Nederland. Het belangrijkste verschil: dit is écht natuurschoon. Tapijten van boshyacinten en andere bloemen bedekken de bosbodem. Nog een verschil: wie even verder fietst dan de gebaande paden heeft al het moois voor zich alleen.

Scheefgezakt, alsof het van plan is uiteindelijk diep in de aarde te verdwijnen, staat het huis van mijnopzichter Charles Decrucq te midden van het groen. De meeste mensen kennen het omdat de naam van de bekendste logé eraan is blijven kleven: Vincent van Gogh verbleef enige tijd bij de familie Decrucq in Cuesmes. In het huis herleven die dagen.

De wielerpiste van Roubaix, de enige velodroom waar nog daadwerkelijk een wielerklassieker finisht, is onderdeel van het gemeentelijke sportpark. Het voetbalveld op het middenterrein is in gebruik als trapveldje en staat het hek open dan mogen recreanten een rondje over de baan rijden – zelfs als dat met volle bepakking is. Het café Au Pavé, bij de ingang van de baan, huisvest een klein wielermuseum. Als je geluk hebt laten ze je zelfs toe tot de mythische doucheruimte.